Sistem sürekli değişiyor ama din dersi tartışması bitmiyor. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde (AİHM) davalar kazanılıyor ama devlet anne – babaya, “din eğitimini ille de ben vereceğim istesen de istemesen de’’ dayatmasından asla vazgeçmiyor. Eğitim sistemi sürekli değişiyor olsa da din eğitimi tartışması hiç bitmiyor.
Üstelik bu dersin önemi de giderek artırılıyor. Cumhuriyet’ten Figen Atalay’ın haberine göre son yıllarda merkezi sınavlarda din dersi sorusunu yapamayan -isterse matematik, fen sorularının tamamını doğru yanıtlasın- istediği okula yerleşecek puana kavuşamıyor.
SİSTEM SÜREKLİ DEĞİŞİYOR AMA DİN DERSİ TARTIŞMASI BİTMİYOR
Yeni lise modeli dersleriyle birlikte bu tartışma bir kez daha gündeme geldi. Eğitim Reformu Girişimi 2004 yılında din ve eğitim ekseninde bir tartışma başlatmış ve 2007 yılında da “Türkiye’de Din ve Eğitim: Değişim İhtiyacı’’ başlıklı bir rapor hazırlamıştı. Raporda, din dersi eğitiminin “isteğe bağlı’’ olması gerektiği vurgulanmıştı. Raporda, bu dersin okullarda “zorunlu’’ ya da “seçmeli’’ olarak okutulmaması gerektiği belirtilmiş, “isteğe bağlı din eğitimi’’nin de örgün eğitim çerçevesinde planlanması önerilmişti. Din dersi verecek öğretmenlerin maaşları için de devlet bütçesinden herhangi bir pay ayrılmaması gerektiği vurgulanmıştı.
Bu raporun üstünden 12 yıl geçti. Yeni açıklanan lise programında neredeyse tüm dersler seçmeli olurken, din dersi tüm sınıflarda “zorunlu ortak ders’’ olarak yerini daha da sağlamlaştırdı.
AVRUPA İNSAN HAKLARI MAHKEMESİ KARARLARI VAR
Alevi Bektaşi Federasyonu Genel Başkanı Hüseyin Güzelgül, şunları söyledi:
“Türkiye’nin de içinde bulunduğu 48 ülkenin altına imza attığı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin bu konuda mahkûm ettiği karara rağmen, sorun katmerleştirilerek devam etmektedir. Bizler zorunlu din dersleri kaldırılsın mücadelesi verirken, matematik, fen gibi derslerin seçmeli olup din derslerinin zorunlu olması Türkiye’nin ne derece çağdaş, laik eğitim verdiğinin göstergesidir. Günümüz toplumuna bakıldığında, dindar bir nesil yetiştirelim derken, bilgiden yoksun, ahlak ve edep değerlerini kaybetmiş, ayrıştırıcı bir nesil yetiştiğini görmek hiç de zor değil. Din ve inanç özgürlüğünü hiçe sayan zorunlu din dersleri bir yandan Alevi çocukları üzerinde baskı ve asimilasyon aracına dönüşmüşken, diğer yandan da toplumun bütün kesimlerini tek yanlı bir din eğitimine tabi kılarak, Türkiye toplumunun tümünü dinsel esaslara göre yeniden şekillendirmeye çalışmaktadır.”
